Hoe communiceert de kat?

De kat communiceert door middel van lichaamstaal, gezichtsuitdrukkingen, stem, geur en aanraking. Alle vijf de mogelijkheden worden gebruikt wanneer ze met anderen communiceren (met katten en ook met ons mensen). De taal van de kat vindt zijn oorsprong in de tijd dat hij leefde als een wild dier. Na domesticatie ontwikkelde de kat een uitgebreider vocabulaire. Aangenomen wordt dat dit kwam doordat de kat zich realiseerde dat het een gemakkelijkere manier was om menselijke aandacht te trekken. Katten zijn erg luidruchtig omdat ze een roofdier zijn; communicatie omvat miauwen, spinnen, sissen, grommen en schreeuwen. De meeste katten hebben verschillende geluiden, afhankelijk van wat ze willen, bijvoorbeeld wanneer jij nodig bent om de voerbak te vullen, de kattenbak schoon te maken, als ze naar buiten willen of een deur open willen hebben. Sommige katten zijn luidruchtiger dan andere katten en sommige geluiden zijn karakteristiek voor het ras – hoewel die geluiden natuurlijk ook in andere rassen te vinden zijn, zoals het “getjilp” van een blije Maine Coon en het “snikken” van een ontevreden Birmaan.

Telkens wanneer je jouw kat aait, wrijft hij met zijn kin en kop tegen jouw hand. Wat de kat daarmee daadwerkelijk doet, is zijn visitekaartje bij je achterlaten. De kat heeft speciale klieren die afscheiding produceren met een geur die uniek is voor elk individu. Die klieren zijn te vinden op de poten, de kop en de basis van de staart. De kat zal deze markering zowel op zijn menselijke familie als op andere katten in de groep plaatsen. Het zal ook zijn geur verspreiden wanneer het zijn klauwen op een materiaal uitrekt. Het huis waarin het woont en de buitengrenzen van het grondgebied worden regelmatig gemarkeerd. Deze markeringen hebben samen met andere geuren een heel speciaal uniek geurprofiel dat slechts bij één kat hoort. Als dit wordt verstoord door nieuwe geuren zoals een nieuwe baby of een nieuw dier in huis, kan de kat het gevoel hebben dat de voorheen veilige leefomstandigheden op een bedreigende manier zijn verstoord. Dit kan het gedrag van de kat verstoren en leiden tot het niet meer gebruiken van de kattenbak of tot overmatig krabben op ongewenste plekken. Urine en ontlasting worden ook gebruikt bij geurmarkering, maar niet zo vaak als de geurklieren.

Katten communiceren ook via aanraking, niet alleen om geuren op elkaar te verspreiden. De meest voorkomende vorm van tactiele communicatie die katten gebruiken bij andere katten, mensen en andere dieren is vachtverzorging, die vaak wederzijds is en meestal gepaard gaat met spinnen. Een andere vorm van tactiele communicatie wordt vaak gezien wanneer twee vriendelijke katten elkaar ontmoeten, ze neuzen aanraken, tegen elkaars gezicht wrijven en vaak hun zij tegen elkaar aan blijven wrijven. Vachtverzorging en de andere vormen van tactiele communicatie hebben ook een geurcomponent.

De lichaamstaal van de kat bestaat uit een groot aantal verschillende bewegingen van de oren, snorharen, vacht, ruggengraat, poten en staart. Samen met de gezichtsuitdrukkingen kunnen deze allemaal in een grote verscheidenheid aan combinaties worden gebruikt. Het duurt even om deze zeer genuanceerde taal te leren interpreteren, maar het is heel boeiend en zeker de moeite waard om het te leren. Natuurlijk kunnen wij mensen niet volledig begrijpen wat de katten zeggen, maar we kunnen op deze manier wat meer informatie krijgen; het is een mooie stap in de goede richting als je de kat probeert te begrijpen en een hele nieuwe wereld van informatie voor ons opengaat. Veel katten praten veel met hun mensen met behulp van staarten, snorharen en oren in “grote letters”, maar gebruiken kleinere gebaren wanneer ze met andere katten communiceren.

Sissen, spugen en grommen maakt ook deel uit van de communicatie van de kat en het is een manier om de ontevredenheid van de katten te tonen. Het gesis kan worden gebruikt door de eigenaren van de kat wanneer ze hun katten leren goede manieren te hebben. Probeer de volgende keer als jouw kat op de gedekte tafel springt te sissen, dat zal veel beter werken dan een “nee”.

Waarom spint de kat?

Wat is meer geruststellend dan een spinnende kat? Alle huiskatten spinnen met een frequentie van circa 25 Hertz. Hoe het spinnen gebeurt is nog steeds een mysterie. Er is echter een theorie dat er enkele wervelingen in de bloedcirculatie van de kat zijn waardoor de borst en luchtpijp gaan trillen. Als ze trillen, ontstaat er een resonantie in de holtes in de schedel, en dat is wat de kat doet spinnen. Maar dit is slechts een van de vele theorieën over hoe de kat spint. Een kat zal spinnen als hij tevreden is, maar hij kan ook spinnen als hij zichzelf wil kalmeren – bijvoorbeeld als hij zich ziek voelt, bang is of pijn heeft. De intensiteit van het spinnen kan variëren afhankelijk van de situatie en varieert ook van kat tot kat. Kittens zijn na de geboorte al in staat om te spinnen en zullen dit doen tijdens het zogen, waardoor een bijna tikkend geluid ontstaat.

De kat klappert met zijn tanden

Klappertanden is gedrag dat wordt gezien bij katten die stilzitten en naar een soort prooi staren die ze niet kunnen bereiken. De mond is iets open en de kaak gaat snel open en dicht. De geproduceerde geluiden zijn een combinatie van “klapperen op de lippen”, “klapperende tanden” en een zacht “geblaat”. Sommige katten vertonen dit gedrag zelfs bij het zien van “prooien” op televisie. Het is geen vorm van communicatie. Sommige experts denken dat het een resultaat is van opwinding en frustratie bij het zien van prooien en het niet kunnen jagen en vangen. De frustratie neemt toe, het lichaam wordt gespannen, de staart trilt als de tanden klapperen, en het zachte geblaat begint. Anderen hebben gesuggereerd dat het misschien een overdreven versie van de moordbeet is; de kat denkt al dat hij de prooi tussen zijn kaken heeft.